De Abdij van Sankt Gallen ligt in de stad Sankt Gallen in het noordoosten van Zwitserland. De Abdij van Sankt Gallen wordt beschouwd als een goed voorbeeld van een Karolingisch klooster. De abdij behoorde vanaf haar stichting in de 8ste eeuw tot aan haar ontbinding in 1805 tot een van de belangrijkste kloosters van Europa. De geschiedenis van de abdij begint in het jaar 612, toen de Ierse monnik Gallus hier een eenvoudige gebedsruimte bouwde, die ruim een eeuw later werd vervangen door een imposante kerk. Later werd de Benedictijner Orde van Sankt Gallen gesticht. De kathedraal van Sankt Gallen werd in de 18de eeuw herbouwd in barokstijl. De kathedraal en bibliotheek zijn hoogtepunten van het abdijcomplex. De architectuur van de bibliotheek is barok, het interieur in de rococostijl. De Abdij van Sankt Gallen heeft een van de rijkste en oudste bibliotheken ter wereld, ze bevat 130.000 boeken, waaronder enkele bijzonder waardevolle manuscripten en de vroegst bekende architectonische tekening op perkament, het Kloosterplan van Sankt Gallen, dat rond het jaar 820 werd getekend in een scriptorium op het Kloostereiland Reichenau in Duitsland. Het Kloosterplan van Sankt Gallen is ter wereld de enige architectonische tekening uit de Karolingische tijd, 8ste en 9de eeuw, die in haar oorspronkelijke staat bewaard is gebleven. De tekening komt niet overeen met een klooster dat werkelijk werd gebouwd, maar wordt als het ontwerp van de ideale kloosterarchitectuur beschouwd. Eveneens wordt een van de drie volledige versies van het Nibelungenlied bewaard in de Abdijbibliotheek van Sankt Gallen. De Abdij van Sankt Gallen omvat eveneens het bisschoppelijk paleis, dat wordt bewoond door de Bisschop van Sankt Gallen. De Abdij van Sankt Gallen kreeg in 1983 de status Werelderfgoed, het staat vermeld op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Abbey of Saint Gall.
www.werelderfgoedfotos.nl © Copyright World Heritage Photos
Abdij van Sankt Gallen: De geschiedenis van de Abdij van Sankt Gallen begint in het jaar 612, toen een rondtrekkende Ierse monnik genaamd Gallus hier als kluizenaar ging wonen en een kleine gebedsruimte bouwde, later werd op deze plek een imposante kerk gebouwd. De Abdij van Sankt Gallen wordt beschouwd als een goed voorbeeld van een Karolingisch klooster.
Abdij van Sankt Gallen: De geschiedenis van de Abdij van Sankt Gallen begint in het jaar 612, toen een rondtrekkende Ierse monnik genaamd Gallus hier als kluizenaar ging wonen en een kleine gebedsruimte bouwde, later werd op deze plek een imposante kerk gebouwd. De Abdij van Sankt Gallen wordt beschouwd als een goed voorbeeld van een Karolingisch klooster.
Abdij van Sankt Gallen: De torens van de abdij gezien vanuit het bisschoppelijk paleis, waar de Bisschop van Sankt Gallen resideert. De abdij werd gesticht in 719, op de plaats waar de Ierse kluizenaar en monnik Gallus in 612 een gebedsruimte had gebouwd. De abdij groeide uit tot een belangrijk centrum voor onderwijs en was eeuwenlang een belangrijk cultureel centrum.
Abdij van Sankt Gallen: De abdij is verfraaid met groen geoxideerde koperen waterspuwers. Vanaf de stichting in de 8ste eeuw tot de ontbinding in 1805 was de Abdij van Sankt Gallen een van de belangrijkste kloosters in Europa. Van het oorspronkelijk Karolingische klooster is na de herbouw weinig over. De Abdij van Sankt Gallen werd in 1983 een Werelderfgoed van UNESCO.
Abdij van Sankt Gallen: De imposante kathedraal van Sankt Gallen is gedecoreerd in de late barokstijl, de kathedraal wordt door veel mensen beschouwd als de mooiste barokke kerk van Zwitserland. De fresco's zijn bijna allemaal het werk van de kunstschilder Josef Wannemacher, die ook de fresco's op het plafond van de Kloosterbibliotheek van Sankt Gallen vervaardigde.
Abdij van Sankt Gallen: Tijdens de restauratie van de abdij in de jaren 1961-1967 werd het orgel uit 1815 vervangen door dit orgel. In de 18de eeuw werd de kathedraal herbouwd in barokstijl, van de oorspronkelijke Karolingische bouwstijl zijn nu alleen wat elementen en de funderingen over. De fresco's op de gewelven werden bijna allemaal geschilderd door Josef Wannemacher.
Abdij van Sankt Gallen: Het indrukwekkende complex van de kathedraal met de bibliotheek is een fraaie uiting van de late barokke bloeiperiode van de Abdij van Sankt Gallen. De kathedraal is rijk gedecoreerd met fresco's uit 1757-1766. Het fresco op de grote centrale koepel toont een visioen van het paradijs, de Heilige Drie-eenheid omringd door wolken, apostelen en heiligen.
Abdij van Sankt Gallen: Twee koperen wijwatervaten in de kathedraal van Sankt Gallen. De Abdij van Sankt Gallen ligt in het historisch centrum van de stad Sankt Gallen, in het noordoosten van Zwitserland. De stad ontstond rond de Abdij van Sankt Gallen. De Abdij van Sankt Gallen omvat eveneens het Bisschoppelijk Paleis, dat wordt bewoond door de Bisschop van Sankt Gallen.
Abdij van Sankt Gallen: De gebeeldhouwde notenhouten biechtstoelen in de kathedraal. De kloosterbibliotheek van Sankt Gallen is een van de belangrijkste bibliotheken ter wereld, bijna ongeëvenaard in schoonheid. De architectuur van de bibliotheek is uitgevoerd in de barokstijl, het interieur in de rococostijl. In de abdijbibliotheek is fotograferen verboden.
Abdij van Sankt Gallen: De preekstoel in de kathedraal is rijk gedecoreerd. De Abdij van Sankt Gallen was eeuwenlang een belangrijk cultureel centrum, de archieven bevatten o.a. unieke en waardevolle documenten uit de vroege middeleeuwen, waaronder het Kloosterplan van Sankt Gallen, dat wordt beschouwd als een van de nationale schatten van Zwitserland.
Abdij van Sankt Gallen: Een detail van het Kloosterplan van Sankt Gallen. Het kloosterplan is een vroeg middeleeuwse tekening op perkament. Het beroemde Kloosterplan van Sankt Gallen is de vroegst bekende architectonische plattegrond getekend op perkament, het plan werd getekend omstreeks het jaar 820 in een scriptorium op het Kloostereiland Reichenau.
Abdij van Sankt Gallen: De gewelfde kelder van de abdij, waar zich het Lapidarium van de abdij bevindt. Het Lapidarium van de Abdij van Saint Gallen herbergt een verzameling middeleeuwse sculpturen, kapitelen uit de Karolingische periode (750-900), objecten uit de Ottoonse periode (900-1050) en objecten uit de 15de tot de 17de eeuw.