De Hollandse Waterlinies vormen een compleet verdedigingssysteem dat zich over een lengte van 200 km uitstrekt langs de rand van het economische en bestuurlijke hart van Nederland. Het bestaat uit de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam, sinds 1996 een Werelderfgoed. De Nieuwe Hollandse Waterlinie strekt zich uit van de vestingstad Muiden in het noorden tot het moerasgebied van de Biesbosch in het zuiden, ook inbegrepen zijn Werk IV bij Bussum om de vestingstad Naarden te verdedigen, het drie km lange Inundatiekanaal van Tiel en Ford Pannerden, een van de belangrijkste forten van de waterlinie, gelegen op meer dan 60 km van de hoofdverdedigingslinie. Van 1629 tot 1815 beschermde de Hollandse Waterlinie het westen van Nederland tegen indringers door een netwerk van forten, waterwerken, rivieren en watergangen, kanalen en polders, die onder water konden worden gezet als Nederland door een vijand werd aangevallen. Na 1815 werd de Hollandse Waterlinie gemoderniseerd en verder uitgebreid en werd de Nieuwe Hollandse Waterlinie genoemd, de verdedigingslinie werd rond de stad Utrecht uitgebreid en bestaande forten werden voorzien van bomvrije bunkers. De Nieuwe Hollandse Waterlinie is 85 km lang en drie tot vijf km breed, de linie bleef in gebruik tot de Duitsers in 1940 Nederland binnenvielen. De Nieuwe Hollandse Waterlinie kreeg in 2021 de status Werelderfgoed van UNESCO, het staat samen met de Stelling van Amsterdam op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Dutch Water Defence Lines.
www.werelderfgoedfotos.nl © Copyright World Heritage Photos classic car road trip
Nieuwe Hollandse Waterlinie: Sinds 2015 huisvest het Fort bij Vechten het Nationaal Waterlinie Museum. Het museum vertelt de geschiedenis van de 300 jaar oude Hollandse Waterlinie. Een hoogtepunt in het fort is het 54 meter lange schaalmodel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, bezoekers kunnen het betonnen schaalmodel inunderen met behulp van kleine sluizen.
