Abdij van St. Augustinus van Canterbury: In 597 kreeg de Benedictijnse monnik Augustinus toestemming een klooster te stichten op de plaats waar drie Angelsaksische kerken stonden, net buiten de muren van Canterbury in Groot-Brittannië. Van de Angelsaksische kerk van St. Pancras staat alleen nog een ruïne. De kerk van St. Paulus en St. Petrus en de Heilige Mariakerk, de twee andere Angelsaksische kerken, werden verbouwd tot de abdij van St. Augustinus. In de daaropvolgende eeuwen werd de abdij van St. Augustinus verder uitgebouwd. De abdij van St. Augustinus kon zich meten met de Kathedraal van Canterbury. In 1538 werd in opdracht van de Engelse koning Hendrik VIII begonnen met de ontbinding en de sloop van de kloosters, de abdij van St. Augustinus werd gesloten en verbouwd tot een koninklijk paleis, nu vervallen tot een ruïne. De ruïnes van de abdij van St. Augustinus zijn belangrijke getuigen van de vroege geschiedenis van het christendom in de Angelsaksische landen. De ruïnes omvatten o.a. de kerk van St. Pancras en het klooster, waar de monnik Augustinus, de Angelsaksische koningen van Kent en de eerste aartsbisschoppen van Canterbury zijn begraven. De Great Gate dateert uit 1297-1309, ze heeft de tijd niet ongeschonden doorstaan, maar werd beschadigd tijdens WOII, ze is inmiddels gerestaureerd. St. Martin's Church, de abdij van St. Augustinus en de kathedraal van Canterbury werden in 1988 ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Canterbury Cathedral, St. Augustine's Abbey and St. Martin's Church.
www.werelderfgoedfotos.nl © Copyright World Heritage Photos classic car road trip
De Great Gate of Fyndon's Gate van de abdij van St. Augustinus in Canterbury werd gebouwd in 1297-1309. Drie belangrijke religieuze gebouwen in Canterbury, de abdij van St. Augustinus, de St. Martinuskerk en kathedraal van Canterbury, vertegenwoordigen de wedergeboorte van het christendom in Groot-Brittannië. De kathedraal van Canterbury, de abdij van St. Augustinus en de St. Martinuskerk kregen in 1988 de status Werelderfgoed van UNESCO.
De Great Gate of Fyndon's Gate van de abdij van St. Augustinus in Canterbury werd gebouwd in 1297-1309. Drie belangrijke religieuze gebouwen in Canterbury, de abdij van St. Augustinus, de St. Martinuskerk en kathedraal van Canterbury, vertegenwoordigen de wedergeboorte van het christendom in Groot-Brittannië. De kathedraal van Canterbury, de abdij van St. Augustinus en de St. Martinuskerk kregen in 1988 de status Werelderfgoed van UNESCO.
Abdij van St. Augustinus in Canterbury: De noordmuur van de Normandische kerk. De abdij van St. Augustinus staat symbool voor de werdergeboorte van het christendom in Groot-Brittannië. De abdij was een Benedictijns klooster, maar werd later ook een koninklijk paleis en koninklijke begraafplaats. Nu is het een ruïne. Op het terrein staat tegenwoordig een museum, waar je kunt zien, hoe de abdij er vroeger uit heeft gezien.
Het poorthuis van de abdij van St. Augustinus in Canterbury, de Great Gate, het poorthuis werd gebouwd tussen 1297-1309. Het poorthuis staat ook bekend als Fyndon's Gate, genoemd naar de abt Fyndon, die het liet bouwen. De kamer boven de ingang was de staatsie-slaapkamer van de abdij, koning Charles I van Engeland en Henrietta Maria van Frankrijk sliepen in deze kamer na hun huwelijksvoltrekking in de kathedraal van Canterbury in 1625.
De ruïnes van de kloostergangen van de abdij van St. Augustinus in Canterbury. In 597 kreeg de Benedictijnse monnik Augustinus van koning Ethelbert van Kent toestemming om een klooster te stichten buiten de muren van Canterbury. De abdij was oorspronkelijk gewijd aan St. Peter en St. Paul, maar na de dood en heiligverklaring van haar stichter stond ze bekend als de abdij van St. Augustinus.
Abdij van St. Augustinus, Canterbury: De ruïnes van de kloostergangen, links het dak boven de archeologische opgravingen en rechts ligt de fundering van het lavatorium, de wasruimtes van de abdij. De abdij van St. Augustinus werd niet alleen gebouwd als klooster, maar ook gebouwd als een begraafplaats voor de Angelsaksische koningen van Kent.
De ruïnes van de kruisgangen en een muur van de abdij van St. Augustinus in Canterbury, links het rode beschermende dak boven de archeologische opgravingen. De abdij bestond meer dan negenhonderd jaar, tot koning Henry VIII van Engeland in 1538 de abdij liet ontbinden. Koning Henry VIII liet de abdij verbouwen tot een paleis voor zijn vierde vrouw, Anna van Kleef.
Abdij van St. Augustinus in Canterbury: De Normandische crypte met de Mariakapel, de Chapel of St. Mary and the Angels. Rechts ligt de Thomaskapel. Na de verovering van Engeland door de Normandische hertog met de bijnaam Willem de Veroveraar in 1066, werden de Angelsaksische gebouwen volledig herbouwd in de Romaanse stijl en kreeg de abdij van St. Augustinus de vorm van een typische Normandische Benedictijner abdij.
Abdij van St. Augustinus in Canterbury: De ruïne van de Rotonde van abt Wulfric, de abt liet de achthoekige Rotonde rond 1050 bouwen om de abdijkerk van St. Peter en St. Paul te verbinden met de Mariakapel, de Chapel of St. Mary and the Angels. Pas later werd een Normandisch koor boven de rotonde gebouwd. De kerk van St. Peter en St. Paul was de hoofdkerk van de abdij van St. Augustinus in Canterbury.
Abdij van St. Augustinus, Canterbury: De Cemetery Gate Tower werd in de 13de eeuw gebouwd als de hoofdingang naar de kerk en begraafplaats voor de leken. De poort staat ook bekend als St. Ethelbert's Gate. De abdij van St. Augustinus in Canterbury hoort bij het Werelderfgoed van UNESCO: Canterbury Cathedral, St. Augustine's Abbey en St. Martin's Church.
Abdij van St. Augustinus in Canterbury: De ruïnes van de kerk van St. Pancras, de kerk werd in de 7de eeuw gebouwd van Romeinse baksteen, een van de overgebleven zuilen werd gemaakt van kalksteen uit een steengroeve bij Parijs. De kerk was een van de drie Angelsaksische kerken van de abdij van St. Augustinus, ze deed dienst als begrafeniskapel. De abdij van St. Augustinus in Canterbury werd in 1988 een Werelderfgoed van UNESCO.