Werelderfgoedfoto's

Het Vlaams Begijnhof van Diest en twaalf andere Vlaamse begijnhoven in België vormen samen een Werelderfgoed van UNESCO. Het Vlaams Begijnhof van Diest is een goed bewaard gebleven stadsbegijnhof. Het Begijnhof van Diest werd gesticht in 1253. Een barokke poort uit 1671 is de ingang naar het begijnhof. Het Vlaams Begijnhof van Diest ligt rond de St. Catharinakerk, ze zijn beiden gewijd aan de Heilige Catharina. De begijnenhuizen rond de kerk dateren voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw. In het Begijnhof van Diest staat een authentieke taveerne uit 1618. In de Vlaamse begijnhoven wonen nu geen begijnen meer, de nog bestaande begijnhoven kregen een andere bestemming. Dertien Vlaamse Begijnhoven werden in 1998 ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Flemish Béguinages. Deze dertien Vlaamse begijnhoven vormen samen een Werelderfgoed van UNESCO. Enkele van deze Vlaamse Begijnhoven zijn: Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren en Begijnhof Sint Truiden.

www.werelderfgoedfotos.nl   © Copyright   World Heritage Photos

➔

➔

1. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Boven de barokke hoofdpoort uit 1671 staat een Mariabeeld in een nis, gedecoreerd met zuilen omringd door beeldhouwwerk van bloemslingers en engelenkopjes. Het begijnhof van Diest is van de stad gescheiden door een muur, twee barokke poorten geven toegang tot het begijnhof. Het Vlaams begijnhof van Diest maakt deel uit van het Werelderfgoed van UNESCO: Flemish Béguinages.

2. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Begijnen waren vrouwen die hun leven aan God wijdden, ze trokken zich niet uit de wereld terug, maar leidden wel een religieus bestaan, ze woonden in de besloten gemeenschap van een begijnhof. Begijnen legden wel een tijdelijke belofte van gehoorzaamheid en kuisheid af, maar geen eeuwige kloostergelofte, begijnen konden altijd weer terugkeren naar de wereld. Begijnen leefden onder de bescherming en het gezag van een plaatselijke bisschop.

3. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: De gotische Sint-Catharinakerk staat op de plaats van een eerdere kapel, ze werd in 13de en 14de eeuw van ijzerzandsteen gebouwd. De Sint-Catharinakerk heeft een kleine vieringtoren en is een typische begijnhofkerk uit die tijd, ze werd destijds met weinig middelen gebouwd. In de kerk zijn religieuze kunstwerken uit de 17de eeuw te zien. Het altaar is gedecoreerd met het schilderij 'De Aanbidding van de Herders'.

4. 

   Het Vlaams Begijnhof van Diest werd gesticht in 1253. Het begijnhof werd evenals de kerk gewijd aan de Heilige Catharina. De circa 90 huizen van het begijnhof dateren voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw.  Het begijnhof van Diest werd aan het einde van de 18de eeuw tijdens de Franse Tijd (1794 -1814) ontbonden, de begijnen moesten vertrekken, ze keerden pas na de Franse Tijd en de val van Napoleon in 1815 terug.

5. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Nicolaas van Essche (1507-1578) was de pastoor van het begijnhof, in 1540 liet hij de begijnenhuizen afbreken en de straten opnieuw aanleggen volgens een strak rechtlijnig stratenpatroon met brede straten, daarna werden de huidige rode bakstenen huizen rond de gotische Sint-Catharinakerk gebouwd. Het Convent van de Heilige Geest uit 1618 is nu een authentieke taveerne.

6. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: De straatjes in het begijnhof zijn geplaveid met kasseien, ze worden ook 'kinderkopjes' genoemd, kleine natuurstenen, zo groot als een kinderhoofd. De begijnhoven ontstonden in de 13de eeuw in Nederland en Vlaanderen, destijds een deel van Nederland. Een begijnhof bestaat uit een groep huizen, gebouwd rond een kerk of kapel en omsloten door een muur met toegangspoorten. In het begijnhof wonen nu al lang geen begijnen meer.

7. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Een voordeur, erboven een barokke nis met een heiligenbeeld. Veel huizen in het Begijnhof van Diest hebben boven de voordeur een nis met een heiligenbeeld. De huizen werden gebouwd in de 17de en 18de eeuw. De begijnen die hier woonden, voorzagen in hun levensonderhoud door werkzaamheden als kleding maken, kantklossen, weven en spinnen. Ook wijdden ze zich aan de zorg voor armen en zieken.

8. 

   Een beeld van twee begijnen in het Vlaams Begijnhof van Diest. Begijnhoven ontstonden in de middeleeuwen, tijdens oorlogen en kruistochten sneuvelden veel mannen, hierdoor ontstond er een vrouwenoverschot, rijke vrouwen hadden een bruidsschat om het klooster in te gaan. Arme vrouwen gingen in een begijnhof wonen, een toevluchtsoord onder bescherming van de kerk. In 1675 woonden er ongeveer 400 begijnen in het begijnhof van Diest.

9. 

   Een toegangspoortje in het Begijnhof van Diest, een goed bewaard gebleven stadsbegijnhof. In vergelijking met andere begijnhoven, zijn de straten in het Begijnhof van Diest recht en breed. Begin 20ste eeuw woonden er al geen begijnen meer in het begijnhof. Het is nu een historische stadswijk van Diest. Het Engelenconvent is een museum en toont het leven in het begijnhof. De begijnenhuizen worden nu bewoond door senioren of beeldend kunstenaars. 

10. 

    Evenals de meeste andere Vlaamse begijnhoven, wordt ook het Begijnhof van Diest omsloten door een stenen muur met toegangspoorten. Het begijnhof van Diest is een van de grootste begijnhoven in de Lage Landen. Het begijnhof is een van de dertien Vlaamse begijnhoven, die de status Werelderfgoed van UNESCO kregen, de dertien begijnhoven werden ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Flemish Béguinages.