De Belforten van België en Frankrijk werden gebouwd van de 11de tot de 19de eeuw. Belforten zijn de oudste voorbeelden van middeleeuwse openbare en burgerlijke architectuur. De functie van een belfort was in de eerste plaats die van een versterkt bouwwerk, daarnaast waren het wachttorens, ze hadden een alarmklok om bij een brand of een vijandelijke aanval de burgers te waarschuwen. Naast de alarmklok hadden belforten ook een werkklok. Later werden belforten uitgerust met een beiaard. Meestal zijn belforten geen vrijstaande torens, ze maken deel uit van een kerk of stadhuis. Belforten komen vooral voor in België, in het noorden van Frankrijk en het zuiden van Nederland. Vlaanderen, destijds een deel van Nederland, was de bakermat van het belfort. Belforten maken nog steeds deel uit van het Vlaamse landschap. Een groep van 32 belforten in België kreeg in 1999 de status Werelderfgoed van UNESCO, in 2005 werden daar 23 belforten in Frankrijk en een belfort in België aan toegevoegd, de 56 belforten staan vermeld op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Belfries of Belgium and France. Het oudste belfort van België staat in Tournai, niet ver van de kathedraal van Tournai. Enkele steden met één of meerdere belforten, die op de Werelderfgoedlijst ingeschreven staan, hebben eveneens een begijnhof, dat deel uitmaakt van het Werelderfgoed van UNESCO Vlaamse Begijnhoven, zoals: Tongeren met het Begijnhof Sint-Catharina en Truiden met het Begijnhof Sint Truiden.
www.werelderfgoedfotos.nl © Copyright World Heritage Photos
Belforten van België en Frankrijk: Een detail van het belfort van de Belgische stad Sint Truiden. Belforten dienden in de eerste plaats als een versterkt bouwwerk, daarnaast functioneerde ze als wachttoren, ze hadden ook een werkklok en een alarmklok, die bij brand of een vijandelijke aanval burgers moest waarschuwen. In 1999 werd een groep van 33 belforten Werelderfgoed, in 2005 werden 23 belforten in Frankrijk en één in België toegevoegd aan het Werelderfgoed.
